Oost west....

Oost west....

Beste lezers,

Vandaag schrijven we alweer het laatste verslag van onze prachtige reis. In totaal 9 maanden en 13 dagen weggeweest. Dat is een lange tijd van huis. Voor ons is de tijd voorbij gevlogen, maar als we nu terugdenken aan de dag dat we aankwamen in Sydney lijkt dat alweer jaren geleden. Wat hebben we veel beleefd! Mede dankzij jullie is het ons zo makkelijk afgegaan. Afgezien van het feit dat het in deze tijd makkelijk is om contact te hebben, blijft het de vraag of dat contact er ook blijft. Het antwoord is ja, het heeft ons echt verbaasd hoeveel er aan ons gedacht is. Dank jullie wel daarvoor. We hebben ook veel zin om iedereen weer te zien.

Om toch nog de reisverslagen compleet te maken hebben we nog even de laatste weken 'op papier' gezet:

Na van het Thaise eiland Koh Lanta afscheid te hebben genomen, pakten we de boot naar een ander eiland, Koh Ngai. Daar spraken we af met een heel leuk Zweeds gezin die we kenden van Koh Lanta. We pakten de kayak richting hun resort, aangezien wij de enige gasten waren op ons resort! Twee dagen later trokken we samen naar Koh Mook. We hadden een prachtig resort waar je rustig de hele dag kon vertoeven. Om nog wat actiefs te doen hebben we het eiland per fiets verkend. Het laatste eiland dat we wilden bezoeken lag een stuk zuidelijker. In het geheim waren we op weg naar Maleisië en Koh Lipe lag goed op de route. Omdat het op dat moment laagseizoen was, moest je creatief zijn om daar te komen. De dagelijkse ferry's gingen niet. We stapten 's morgens in bij een tuktuk, daarna op een vissersboot, daarna in een busje, daarna een ander busje om vervolgens met een speedboot naar Koh Lipe gebracht te worden. De speedboot was er eentje met behoorlijk wat power. Poeh, dat viel niet mee om daar 1,5 uur op te zitten. Het leek wel een achtbaan. Ondanks we een beetje versuft aankwamen zagen we al snel de schoonheid van dit paradijselijke eiland. Prachtige blauwe zee, parelwitte stranden, palmbomen en een gezellige wandelstraat met restaurantjes, winkeltjes en cafés. Op de speedboot hadden we een leuke Friese meid ontmoet die met haar twee kinderen in Perth woont. We boekten met haar een snorkeltrip. Ook de onderzeewereld rondom Koh Lipe was prachtig. We hebben ons hier prima vermaakt. Het was een mooie afsluiting van Thailand.

Vanaf Thailand reden we met een bus naar de hoofdstad van Maleisië, Kuala Lumpur. Weinig mensen waren hiervan op de hoogte. We wilden namelijk Roos verrassen. Roos en Roy kwamen twee dagen later aan. We hadden contact gehad met Roy en wisten in welk hotel zij verbleven. We boekten hetzelfde hotel en zetten een soort van speurtocht uit door de stad. We wilden het ze niet te makkelijk maken ;). We maakten foto's van koffiehuisjes, straten en kroegen. Elke keer kregen ze een nieuwe envelop. In de laatste kroeg zouden ze ons vinden, althans, dat was de bedoeling. Uiteindelijk liep het einde van de zoektocht toch iets anders omdat een van de kroegen nog niet open was. We zagen elkaar toevallig daarbij in de buurt. Wegduiken had geen zin meer.... Dikke tranen van geluk natuurlijk. Wat een verrassing!

We hebben nog een paar leuke dagen in Kuala Lumpur gehad. Toevallig was Ward, een jongen die we van Sydney kennen, ook in Kuala Lumpur. Met z'n vijven gingen we naar de Batu Caves. We namen een tour door de donkere grot en leerden alles over vleermuizen, spinnensoorten die al langer op aarde zijn dan dino's en insecten met 30 poten (die we jammer genoeg niet zagen). Interessant! Verder zijn we nog naar de Skybar geweest en hebben de gezelligheid van Jalan Alor ontdekt.

Na Kuala Lumpur zijn we met z'n vieren richting Tamar Negara gegaan, een plek waar het bloed van Freek Vonk sneller van zou gaan stromen. Ook hadden we via Maurice Tijm vogelgeluiden op zak. We werden per boot door de Maleisische jungle richting ons 'hotel' gebracht. We hadden die twee dagen een geweldige gids, Pisang genaamd. Hij nam ons 's avonds mee de jungle in. En warempel, we zagen de grot-insect met 30 poten, nu in real life! Ook zagen we schorpioenen, slangetjes, reuze eekhoorns, spinnen en hele grote mieren. De vogelgeluiden hebben we ook meerdere keren gehoord maar helaas niet kunnen spotten. Aan het einde van de jungletocht liepen via loopbruggen door de toppen van de bomen. Erg mooi. Na de lunch stapten we weer op de boot. Pisang had al gezegd dat we kleding aan moesten trekken waar we nat in mochten worden. Al snel werd duidelijk waarom. De snelheid werd omhoog geschroefd en de boot vloog alle kanten op. Drijfnat kwamen we aan bij een van de tien inheemse volken die nog actief zijn in de jungle. Pisang had zelf drie maanden met het volk geleefd dus hij kon ons heel veel over hun leven vertellen. Wederom interessant!

Na Tamar Negara pakten we de bus naar Cameron Highlands. De temperatuur daalde zo'n tien graden. We vonden het plaatsje waar we verbleven iets weg hebben van Oostenrijk. De eerste dag deden we zelf een loop door de bossen/bergen. We kwamen bijna niemand tegen. Het uitzicht was prachtig. De tweede dag deden we een georganiseerde tour langs alle hotspots. Heel toeristisch maar wel mooi. Zo zagen we alle prachtige theeplantages, liepen we door een mosmoeras, bezochten we een aardbeienboerderij en struinden we over de lokale markt.

Na Cameron Highlands zijn we naar het eiland Penang gegaan (West Maleisië). We verbleven in Georgetown, in de gezellige Love Lane. Georgetown staat bekend om de muurschilderingen in het centrum. Hier hebben we ons de hele dag mee vermaakt. Ook zijn we een dagje naar het strand geweest. Helaas was het toen weer tijd om afscheid te nemen van Roos en Roy. Zij gingen naar Borneo. Wij hebben ons nog prima vermaakt door nog een dag te wandelen door de bossen naar Turtle Bay.

Na Penang hadden we nog ruim een week over voordat we weer naar huis gingen. We besloten naar de oostkant van Maleisië te gaan. De Prehentians zou onze laatste stop zijn. Deze eilanden bieden je alles om lekker te relaxen. Mooie stranden en 's avonds verse vis op de bbq inclusief vuurshows op het strand. Ook kun je er goed snorkelen/ duiken. We hebben lekker veel geluierd en leuke mensen ontmoet. Als kers op de taart kwamen Roos en Roy ons de laatste dag vergezellen. Het leek alweer heel normaal om elkaar te zien maar het blijft natuurlijk iets unieks. Gelukkig zien we ze snel weer, in Nederland!

Zoals jullie misschien wel gelezen hebben, hebben wij echt onze droomreis kunnen verwezenlijken. Nogmaals bedankt voor al het leuke contact. Tot snel!

Veel liefs van Bas en Do