Vreemde vogels aan de westkust

Lieve allemaal,

De laatste keer dat we geschreven hebben waren we bij ome Jan Piet en tante Riet. We hebben een geweldige week met hen gehad in Bright. Ondanks de goedlopende camping en de verhuizing -waar ze midden in zitten- maakten ze heel veel tijd voor ons. Twee fruitplukkers van de camping hadden hun mountainbikes achtergelaten waardoor we alle kanten op konden. Maartje (de nicht van Bas) nam ons ook overal mee naar toe met haar twee zoontjes. Zo hebben we lekker gewandeld, pannenkoeken gegeten, naar de spa geweest en gebarbecued rondom het kampvuur. Met ome Jan Piet en tante Riet zijn we een dagje naar Mount Buffalo geweest en hebben daar gezien hoe mooi het binnenland van Australie is. Ook zijn we een dagje naar Lea geweest. Lea is een andere nicht van Bas die hij voor het laatst heeft gezien toen hij twee was (daar kon hij zich natuurlijk vrij weinig van herinneren). Het was heel erg leuk om zo hartelijk ontvangen te worden door Bas' familie. We sloten de week af in Brights Brewery met flink wat wijn. De volgende dag pakten we de trein richting Melbourne. Het afscheid was niet zo makkelijk, het was zo'n leuke week! En de vraag blijft altijd: wanneer zien we ze weer?

De aankomst in Melbourne was heel relaxt. Van Nikki mochten we dat weekend in haar appartement omdat zij een weekendje weg waren. En wat voor appartement! Een super appartement! Echt heel erg lief. De eerste dag in Melbourne gingen we hardlopen in de Botanic Gardens en spraken we af met Jess, een oud collega van Do die op dat moment toevallig ook in Melbourne was. We lunchten samen en kletsten lekker bij. Die avond besloten we bij Jess in het restaurant te eten, midden in het centrum. Gezellige dag gehad! De volgende dag hebben we Melbourne verkend, Nikki had van alles voor ons opgeschreven. We liepen rond bij alle grote stadions van de stad en liepen de graffiti route. In Melbourne hebben ze veel kunst, vooral op straat. Gezellige, smalle straatjes maken de stad echt bruisend. Nikki liet ons die avond nog een paar van haar favoriete kroegjes zien. Wat zijn we toch een mazzelaars! De derde dag zijn we richting st. Kilda gegaan, waar ook het strand van Melbourne is. We zagen Nikki daar, liepen naar de zee om de pinguïns naar hun slaapplek te zien lopen. Tom kwam ook en we gingen samen uiteten. De laatste dag in Melbourne zijn we het Art Galerie Museum geweest. Er was een expositie van Andy Warhol. Daarna haalden we onze gloednieuwe Landcruiser op, waar we de aankomende twee weken mee naar Perth zouden rijden. Er stond naar 7 km op de teller. We deden boodschappen voor de aankomende twee weken en reden Melbourne uit. Net buiten de stad mochten we eten en slapen bij een vriendin van Noël, Mia. We hebben lekker bij de open haard onze reis gepland. We gingen goed uitgerust op pad.

De daaropvolgende dagen hebben we de Great Ocean Road gedaan. We namen rustig de tijd om alle 'snapshots' te kunnen doen. We zagen koala's in het wild, wandelden door mooie regenwouden en zagen prachtige rotspartijen in de zee. We sliepen op campings waarbij de kangoeroes om je heen sprongen tijdens de zonsondergang. Als de zon onder was verschenen de sterren. Ontelbare sterren fonkelden in de nacht. Wow!

Na de zuidkust reden we het binnenland in richting de Grampians, een mooi nationaal park waar veel kangoeroes zijn en waar je mooie bergwandelingen kunt maken. We sliepen midden in het bos en zaten met een groepje backpackers rond het kampvuur slappe verhalen te vertellen. Na de Grampians reden we richting Adelaide. We bleven hangen in Barossa, DE wijnstreek van het zuiden. We deden wijnproeverijen en genoten van de mooie omgeving vol met wijnvelden. Er waren maar liefst 136 wineries! De twee dagen daarna hebben we vooral in de auto gezeten. Afstanden afleggen. Onderweg pakten we een camping in een typisch vissersplaatsje. We hadden een prachtige avond met 4 Australische vissers. Wijn, port, kaas en de goede gespreksonderwerpen over Australie en Nederland deden het goed. We namen afscheid en kregen nog twee zakken vers gevangen vis mee voor onderweg. Het was jammer dat we geen tijd konden maken om een dagje met hen mee te gaan op de boot. We hadden immers afstanden af te leggen...Toen we eindelijk de grens van West Australië bereikten moesten we al het fruit en groente inleveren en reden we echt in de middle of nowhere. Elke km zagen we een dode kangoeroe langs de kant van de weg liggen die opgegeten werden door roofvogels. Een grimmig sfeertje dus.

Na dagen rijden kwamen we aan het stadje waar we goede verhalen over gehoord hadden, Esperance. Eindelijk een beetje leven in de brouwerij! We reden een mooie kustroute tijdens de zonsondergang en eindigden bij het Pink Lake. Wat een plaatje! De volgende dag gingen we naar Le Grande National Park. Bekend om de mooie natuur, turquoise zeeën en witte stranden met visetende walibies (Lucky Bay). Dit is tot nu toe een van de hoogtepunten van onze reis. We konden de walibies aaien en liepen rond op het mooiste strand ooit. Ook hebben we de Frenchman Peak beklommen waardoor we oneindig ver konden kijken over het gebied. Na afloop reden we richting Albany en sliepen bij een tankstation waar we een aanval kregen van zo'n 1600 muggen. Snel de tent opgezet en in de tent gegeten. De laatste twee dagen hebben we ons vermaakt met het bezoeken van een lokale markt aan de haven, leuke koffietentjes, een strand met een 'greenpool' waar we lekker gezwommen hebben en de Elephant Rocks. Toen we de auto inleverden in Perth bleek dat we wat boetes open hadden staan voor te hard rijden (hoe is het mogelijk ;) ). $300,-. Bas zegt dat hij ervan geleerd heeft (twee dagen later werden we weer geflitst....).

We pakten een taxi naar het vliegveld voor het volgende cadeautje uit Nederland: Lin en Geert! We reden naar ons appartement en gingen uiteten bij een Italiaans restaurant. De volgende dag hadden we afgesproken met Jackie. Lin en Do hebben met haar drie weken gereisd in Nieuw-Zeeland. Echt een topwijffie! Ze woont in Perth en zaten de hele middag en avond op een dakterras café. Later kwam Jackies vriendin Bec ons vergezellen. Ze liet een verbluffende indruk op ons achter. Ze dronk niet alleen binnen een half uur waar wij de hele middag over hadden gedaan maar ze bood ons meteen haar camper aan. Er staat 300 000 km op, maak er maar een miljoen van, zei ze. We konden het in eerste instantie niet aannemen maar ze stond er op. Wat zijn Australiërs toch fantastische gulle mensen! De volgende dag nam Jackie ons mee naar Moore River waar we gekayakt hebben. Daarna hebben we de klusbus van Bec omgetoverd in een campervan. Alles zat erop en eraan. We gingen met z'n zessen uiteten bij een Mexicaans restaurant en proostten op de mooie vriendschap en ons nieuwe avontuur.

We besloten om eerst naar Fremantle te rijden, een hip stadje aan zee (half uurtje buiten Perth). We bezochten de gevangenis. Australië werd eerst als strafkolonie van Engeland gebruikt. Heel veel steden zijn door gevangenen gebouwd. In Fremantle staan om deze reden veel Britse,
historische gebouwen. In het gevangene-op-zoek- systeem vonden we nog een ene John Thomas, werkend in de mijnen, vastgezeten tot 1985. Dat kan geen toeval zijn ;). Daarna zijn we een stukje zuidelijker gegaan, naar Margaret River. Dit is DE wijnstreek van West Australië. We boekten een mountainbiketour (Sip N Bike) en fietsten door de prachtige wijnvelden naar vier verschillende wineries. Met Lin als wijndeskundige ons midden voelden we ons als koningen in Frankrijk.

Na Margaret River hebben we 1,5 dag in de auto gereden richting Karijini. Het was het zeker waard. In het nationaal park van Karijini kun je namelijk prachtige kloven bezoeken. Ondanks temperatuur steeg en camper steeds stoffiger werd, vermaakten wij ons prima. In de kloven kun je heerlijk zwemmen en er waren veel watervallen. Het contrast tussen de fel oranje rotspartijen en de blauwe rivieren maakte het heel bijzonder. We zijn hier twee nachten gebleven. Daarna moesten we weer 1,5 dag in de auto zitten. We reden richting Broome. In Broome zijn veel Aboriginals en staat bekend om de kamelentochten op het strand. Omdat de temperatuur intussen gestegen was naar zo'n 35 graden besloten we een camping te nemen aan het strand met een zwembad. Eerst hebben we de hele bus schoongemaakt. Het oranje zand van het binnenland zat werkelijk overal. Bas en Geert namen de bus voor hun rekening en Lin en Do deden de was en maakten alle spullen schoon. In Broome hebben we lekker op het strand gelegen, genoten van de zonsondergang aan de Sunset Bar, naar live muziek geluisterd en een markt bezocht. Broome is de verste plaats die we wilden bezoeken. Vanuit Broome gaan we nu via de kust terug naar Perth.

Veel liefs vanuit het wilde westen