Te land, ter zee en jump!
Blijf op de hoogte en volg Bas
03 Juni 2016 | Filipijnen, Cebu City
Te land, ter zee en jump!
Na Broome (West Australië) hebben we weer de hele lange weg teruggenomen richting Perth. De eerste bijzondere stop was in Exmouth. We stonden op een camping waar emu's zich ook thuis voelden. We reden naar het nationaal park. We wandelden door een kloof en zagen in het water een prachtige schildpad. Dat beloofde veel goeds. Het plan was namelijk om veel te gaan snorkelen die dag. De onderzeewereld is prachtig in het Ningaloo Rif. Het was een mooi voorproefje voor de volgende dag (snorkelen met walvishaaien!). We aten 's avonds in een goed visrestaurant. De volgende ochtend werden we al vroeg opgehaald en naar de boot gebracht. We voeren naar een mooie snorkelplek. Na het snorkelen voeren we verder de zee op en vloog er een klein vliegtuigje boven ons. De piloot zou onze kapitein vertellen waar de walvishaaien zich bevonden. De eerste duik ging best snel, de meesten zagen de walvishaai alleen in de verte. Gelukkig werd het steeds beter. Tijdens de andere vijf duiken zwommen we minuten naast werelds grootste vis. Wat een geweldige ervaring! Het was ook een mooie gelegenheid om onze nieuwe onderwatercamera te gebruiken. Tijdens onze laatste gelegenheid om te snorkelen zagen we naast heel veel kleurrijke vissen ook veel pijlstaartroggen. Wat een topdag!
Na Exmouth zijn we doorgereden naar Carnavon, het dorpje van de verse vis en bananenplantages. We aten die avond verse garnalen op de bbq. Daarna stond Monkey Mia op het programma. Niet bekend om de apen maar om de dolfijnen. Erg toeristisch, want de dolfijnen werden meerdere keren per dag gevoerd. We besloten daar snel weer weg te gaan. We reden naar Kalbarri. Kalbarri heeft een mooi nationaal park met veel oranje kloven waar je ontzettende mooie uitzichtpunten hebt. Ook was er een 'natural window', weer iets nieuws voor ons. De volgende dag gingen we paardrijden. Bas ging op Barnie, Geert op Wally, Lin op Force en Do op Charlie. We hadden een 2,5 uur durende tocht door en langs de rivier richting de zee. Wat een belevenis! Toen we bovenop de duinen stonden zagen we de rivier en de zee samenkomen. We kwamen niemand onderweg tegen, behalve kangoeroes, een vos, roofvogels en geiten. Door deze prachtige dag vergaten we de kater waar sommigen 's ochtend mee wakker werden (lees: kampioenschap PSV).We sloten de westkust af met een dagje strand en een bezoek aan de Pinacles. De Pinacles zijn puntige stenen uitgespreid over een heel gebied. Je kunt hier met de auto een route volgen die je langs alle Pinacles leidt. De laatste kangoeroes werden gespot. De volgende dag reden we weer terug naar Perth om onze geweldige camper weer terug te brengen. Bec, het meisje van wie de de camper hadden geleend, vroeg ons of we de camper wilden terugbrengen met een graffiti tulp. Stomtoevallig kwamen we op de valreep nog een kunstenares tegen uit Nieuw-Zeeland. De camper werd dus teruggegeven met tulp! Ze vond het geweldig en wij ook! We namen afscheid van Linda en Geert. Wat een avontuur hebben we samen meegemaakt, fantastisch! We vonden het super gaaf dat jullie er waren! Voor herhaling vatbaar ;).
Na een gezellige avond met Jackie en Bec in Perth pakten we 's nachts het vliegtuig van Perth naar Sydney. We wilden onze laatste dagen in Australië afsluiten in de stad waar het grote avontuur allemaal was begonnen. We mochten bij Marvin en Cindy slapen, super gastvrij. Het weer was prachtig: zonnig en 25 graden (ondanks de herfst al begonnen was in Australië). We genoten nog van een dagje strand in Coogee Beach, gingen naar de kapper en gingen als vanouds barbecuen met Marvin en Cindy. Op zaterdag zijn we met Marvin naar de Blue Mountains geweest. We deden een tocht van ongeveer drie uur. Tijdens de tocht zagen we mensen voorbij rennen die zich aan Ultra Run hadden gewaagd. Zij liepen 50 of 100 km dwars door het berggebied. Respect! Met dat in ons achterhoofd haalde Marvin Do gemakkelijk over om samen met hem en Cindy de halve marathon van Sydney te doen. Op de Australische marktplaats vonden we een startbewijs. Voor Do het wist stond ze de volgende dag aan de start in het Hyde Park. De halve marathon van Sydney heeft een prachtig parcours. Alle hoogtepunten van de stad worden meegepakt. Het was een mooie manier om afscheid te nemen van de stad waar we zo'n te gekke tijd hebben gehad. 's Middags zijn we ook nog even langs Do's werk geweest om gedag te zeggen en hebben we de markt van The Rocks en Bondi bezocht. 's Avonds spraken we af in Newtown met onze vrienden uit Sydney. Ze waren er allemaal, erg bijzonder. Het was een speciale avond voor ons. De aller aller allerlaatste avond zijn we uiteten geweest in de Skytower. Vanuit daar zagen we Sydney nog een keer by night. Goodbye Sydney! We komen snel weer terug!
Vanuit Sydney vlogen we via Hongkong naar Manila, de hoofdstad van de Filipijnen. De volgende dag vlogen we door naar Cebu City. Hier werden we warm verwelkomd door Vincent, de neef van Do die al 1,5 jaar in de Filipijnen woont. Hij vroeg aan ons of we even gek wilden doen. Ja, natuurlijk! We sprongen achterop de scooter (wij met z'n tweeën achterop haha) en reden de bergen in. Het grappige is dat de Filipijnen dichter bij Nederland ligt dan Australie, maar het voelde alsof we weer in een compleet andere wereld waren beland. Tuktuks, palmbomen, bananenplanten, scooters, houten hutjes, lekker eten, kraaiende hanen, kindjes op blote voeten rennend achter kippen aan en natuurlijk de karaoke. We hadden een goede keuze gemaakt. We waren blij om weer in Azië te zijn! We kwamen uit op de top van de berg en konden uitkijken over Cebu en nog meer eilanden. 's Avonds maakte Vincent een planning voor ons. De Filippijnen telt meer dan 7000 eilanden dus het was fijn om onze eigen gids te hebben. We hadden er vijf uitgekozen. Vincent en zijn vriendin Grace zouden later nog een weekendje aansluiten.
Het eerste eiland waar we met de boot heen gingen was Bohol. We zijn hier naar een heerlijk resort geweest, hebben we de zogenoemde Chocolate Hills en de tarsier aapjes bezocht en hebben gesnorkeld met schildpadden. Dat laatste was een van de hoogtepunten van onze reis tot nu toe. Wat een mooie beesten! Ook zijn we naar een waterval geweest waar veel lokale mensen komen. We reden met onze scooter door de bergen richting de waterval. Alle kinderen uit de omliggende dorpjes kwamen op ons afgerend om te zwaaien. Super schattig. Ook zijn we naar de mangroves en grotten van het eiland geweest.
Na Bohol gingen we naar het eiland Siquijor. Heerlijk eiland met gezellige restaurantjes. Ook weer naar een prachtige waterval geweest. Het lijkt wel nep: het water is licht blauw omringd met subtropische planten. Wat een paradijs! Op het eiland staat ook een oude boom met een vijver. In die vijver zwemmen visjes die aan je voeten 'eten'. Dat was ook grappig om te doen. Na Siquijor gingen we weer terug naar het eiland Cebu om met Vince en Grace af te spreken in het plaatsje Moalboal. Dit gezellige plaatsje met knusse straatjes is populair bij backpackers. Na de lunch doken we de zee in om met duizenden sardientjes te zwemmen. Wow! Aan het einde van de middag zagen we vanaf het terras ook nog schildpadden. Grace en Do gingen weer terug het water in om nogmaals te genieten van deze wereldwondertjes. 's Avonds vond Vince het weleens tijd worden dat wij kennis maakten met de lokale rum van de Filipijnen. We gingen naar een tentje met live band. De zangeres vond het fijn om ondersteuning vanuit het publiek te krijgen. Al die Engelse teksten vielen niet mee. Al snel stond Do duet na duet te zingen (hier maakt het echt niet uit of je kunt zingen, dat begrijp je wel) en begonnen steeds meer mensen zich richting te band te verschuiven. De rum deed z'n best. De avond eindigde in een groot feest. Met een flinke kater stapten we de volgende morgen om 7 uur een bootje in om dolfijnen te zien. Ook gingen we snorkelen bij het eiland Pescador. Het was letterlijk alsof je in Finding Nemo was beland. Toen we terugkwamen besloten we nog even bij te slapen. Do lag bij het zwembad toen er opeens vanaf boten keihard FIRE werd geroepen. Toen Do achter haar keek stond er een huis in de fik vlakbij ons appartement waar Bas, Vincent en Grace sliepen. Er ontstond veel paniek in de straat en het duurde minstens een half uur voordat de brandweer arriveerde. Gelukkig spreidde de brand zich niet uit. Het was wel erg spannend. 's Middags zijn we naar een rivier gegaan met heel veel watervallen. Het was daar zo mooi dat we besloten de volgende dag te canyoningen. We hadden met z'n tweeën een gids, Rommel genaamd. Weer een nieuw hoogtepunt van de reis! We trokken al zwemmend, lopend, klimmend en glijdend door de hele kloof. Ook moesten we van rotsen afspringen. De hoogste die wij hebben gedaan was 30 meter hoog. Wat een adrenaline, echt gaaf. De laatste dagen hebben we op het eiland Camotes en het eiland het eiland Bantayan besteed. Veel gerelaxt op de strandjes. Vandaag, op Do's verjaardag, zijn we met de boot naar twee eilandjes gevaren. Voor de laatste keer nog even de mooie onderzeewereld in ons opgenomen! Bedankt voor alle lieve (verjaardags)berichten!
Fijn weekend allemaal!
Liefs uit de Filipijnen
Na Broome (West Australië) hebben we weer de hele lange weg teruggenomen richting Perth. De eerste bijzondere stop was in Exmouth. We stonden op een camping waar emu's zich ook thuis voelden. We reden naar het nationaal park. We wandelden door een kloof en zagen in het water een prachtige schildpad. Dat beloofde veel goeds. Het plan was namelijk om veel te gaan snorkelen die dag. De onderzeewereld is prachtig in het Ningaloo Rif. Het was een mooi voorproefje voor de volgende dag (snorkelen met walvishaaien!). We aten 's avonds in een goed visrestaurant. De volgende ochtend werden we al vroeg opgehaald en naar de boot gebracht. We voeren naar een mooie snorkelplek. Na het snorkelen voeren we verder de zee op en vloog er een klein vliegtuigje boven ons. De piloot zou onze kapitein vertellen waar de walvishaaien zich bevonden. De eerste duik ging best snel, de meesten zagen de walvishaai alleen in de verte. Gelukkig werd het steeds beter. Tijdens de andere vijf duiken zwommen we minuten naast werelds grootste vis. Wat een geweldige ervaring! Het was ook een mooie gelegenheid om onze nieuwe onderwatercamera te gebruiken. Tijdens onze laatste gelegenheid om te snorkelen zagen we naast heel veel kleurrijke vissen ook veel pijlstaartroggen. Wat een topdag!
Na Exmouth zijn we doorgereden naar Carnavon, het dorpje van de verse vis en bananenplantages. We aten die avond verse garnalen op de bbq. Daarna stond Monkey Mia op het programma. Niet bekend om de apen maar om de dolfijnen. Erg toeristisch, want de dolfijnen werden meerdere keren per dag gevoerd. We besloten daar snel weer weg te gaan. We reden naar Kalbarri. Kalbarri heeft een mooi nationaal park met veel oranje kloven waar je ontzettende mooie uitzichtpunten hebt. Ook was er een 'natural window', weer iets nieuws voor ons. De volgende dag gingen we paardrijden. Bas ging op Barnie, Geert op Wally, Lin op Force en Do op Charlie. We hadden een 2,5 uur durende tocht door en langs de rivier richting de zee. Wat een belevenis! Toen we bovenop de duinen stonden zagen we de rivier en de zee samenkomen. We kwamen niemand onderweg tegen, behalve kangoeroes, een vos, roofvogels en geiten. Door deze prachtige dag vergaten we de kater waar sommigen 's ochtend mee wakker werden (lees: kampioenschap PSV).We sloten de westkust af met een dagje strand en een bezoek aan de Pinacles. De Pinacles zijn puntige stenen uitgespreid over een heel gebied. Je kunt hier met de auto een route volgen die je langs alle Pinacles leidt. De laatste kangoeroes werden gespot. De volgende dag reden we weer terug naar Perth om onze geweldige camper weer terug te brengen. Bec, het meisje van wie de de camper hadden geleend, vroeg ons of we de camper wilden terugbrengen met een graffiti tulp. Stomtoevallig kwamen we op de valreep nog een kunstenares tegen uit Nieuw-Zeeland. De camper werd dus teruggegeven met tulp! Ze vond het geweldig en wij ook! We namen afscheid van Linda en Geert. Wat een avontuur hebben we samen meegemaakt, fantastisch! We vonden het super gaaf dat jullie er waren! Voor herhaling vatbaar ;).
Na een gezellige avond met Jackie en Bec in Perth pakten we 's nachts het vliegtuig van Perth naar Sydney. We wilden onze laatste dagen in Australië afsluiten in de stad waar het grote avontuur allemaal was begonnen. We mochten bij Marvin en Cindy slapen, super gastvrij. Het weer was prachtig: zonnig en 25 graden (ondanks de herfst al begonnen was in Australië). We genoten nog van een dagje strand in Coogee Beach, gingen naar de kapper en gingen als vanouds barbecuen met Marvin en Cindy. Op zaterdag zijn we met Marvin naar de Blue Mountains geweest. We deden een tocht van ongeveer drie uur. Tijdens de tocht zagen we mensen voorbij rennen die zich aan Ultra Run hadden gewaagd. Zij liepen 50 of 100 km dwars door het berggebied. Respect! Met dat in ons achterhoofd haalde Marvin Do gemakkelijk over om samen met hem en Cindy de halve marathon van Sydney te doen. Op de Australische marktplaats vonden we een startbewijs. Voor Do het wist stond ze de volgende dag aan de start in het Hyde Park. De halve marathon van Sydney heeft een prachtig parcours. Alle hoogtepunten van de stad worden meegepakt. Het was een mooie manier om afscheid te nemen van de stad waar we zo'n te gekke tijd hebben gehad. 's Middags zijn we ook nog even langs Do's werk geweest om gedag te zeggen en hebben we de markt van The Rocks en Bondi bezocht. 's Avonds spraken we af in Newtown met onze vrienden uit Sydney. Ze waren er allemaal, erg bijzonder. Het was een speciale avond voor ons. De aller aller allerlaatste avond zijn we uiteten geweest in de Skytower. Vanuit daar zagen we Sydney nog een keer by night. Goodbye Sydney! We komen snel weer terug!
Vanuit Sydney vlogen we via Hongkong naar Manila, de hoofdstad van de Filipijnen. De volgende dag vlogen we door naar Cebu City. Hier werden we warm verwelkomd door Vincent, de neef van Do die al 1,5 jaar in de Filipijnen woont. Hij vroeg aan ons of we even gek wilden doen. Ja, natuurlijk! We sprongen achterop de scooter (wij met z'n tweeën achterop haha) en reden de bergen in. Het grappige is dat de Filipijnen dichter bij Nederland ligt dan Australie, maar het voelde alsof we weer in een compleet andere wereld waren beland. Tuktuks, palmbomen, bananenplanten, scooters, houten hutjes, lekker eten, kraaiende hanen, kindjes op blote voeten rennend achter kippen aan en natuurlijk de karaoke. We hadden een goede keuze gemaakt. We waren blij om weer in Azië te zijn! We kwamen uit op de top van de berg en konden uitkijken over Cebu en nog meer eilanden. 's Avonds maakte Vincent een planning voor ons. De Filippijnen telt meer dan 7000 eilanden dus het was fijn om onze eigen gids te hebben. We hadden er vijf uitgekozen. Vincent en zijn vriendin Grace zouden later nog een weekendje aansluiten.
Het eerste eiland waar we met de boot heen gingen was Bohol. We zijn hier naar een heerlijk resort geweest, hebben we de zogenoemde Chocolate Hills en de tarsier aapjes bezocht en hebben gesnorkeld met schildpadden. Dat laatste was een van de hoogtepunten van onze reis tot nu toe. Wat een mooie beesten! Ook zijn we naar een waterval geweest waar veel lokale mensen komen. We reden met onze scooter door de bergen richting de waterval. Alle kinderen uit de omliggende dorpjes kwamen op ons afgerend om te zwaaien. Super schattig. Ook zijn we naar de mangroves en grotten van het eiland geweest.
Na Bohol gingen we naar het eiland Siquijor. Heerlijk eiland met gezellige restaurantjes. Ook weer naar een prachtige waterval geweest. Het lijkt wel nep: het water is licht blauw omringd met subtropische planten. Wat een paradijs! Op het eiland staat ook een oude boom met een vijver. In die vijver zwemmen visjes die aan je voeten 'eten'. Dat was ook grappig om te doen. Na Siquijor gingen we weer terug naar het eiland Cebu om met Vince en Grace af te spreken in het plaatsje Moalboal. Dit gezellige plaatsje met knusse straatjes is populair bij backpackers. Na de lunch doken we de zee in om met duizenden sardientjes te zwemmen. Wow! Aan het einde van de middag zagen we vanaf het terras ook nog schildpadden. Grace en Do gingen weer terug het water in om nogmaals te genieten van deze wereldwondertjes. 's Avonds vond Vince het weleens tijd worden dat wij kennis maakten met de lokale rum van de Filipijnen. We gingen naar een tentje met live band. De zangeres vond het fijn om ondersteuning vanuit het publiek te krijgen. Al die Engelse teksten vielen niet mee. Al snel stond Do duet na duet te zingen (hier maakt het echt niet uit of je kunt zingen, dat begrijp je wel) en begonnen steeds meer mensen zich richting te band te verschuiven. De rum deed z'n best. De avond eindigde in een groot feest. Met een flinke kater stapten we de volgende morgen om 7 uur een bootje in om dolfijnen te zien. Ook gingen we snorkelen bij het eiland Pescador. Het was letterlijk alsof je in Finding Nemo was beland. Toen we terugkwamen besloten we nog even bij te slapen. Do lag bij het zwembad toen er opeens vanaf boten keihard FIRE werd geroepen. Toen Do achter haar keek stond er een huis in de fik vlakbij ons appartement waar Bas, Vincent en Grace sliepen. Er ontstond veel paniek in de straat en het duurde minstens een half uur voordat de brandweer arriveerde. Gelukkig spreidde de brand zich niet uit. Het was wel erg spannend. 's Middags zijn we naar een rivier gegaan met heel veel watervallen. Het was daar zo mooi dat we besloten de volgende dag te canyoningen. We hadden met z'n tweeën een gids, Rommel genaamd. Weer een nieuw hoogtepunt van de reis! We trokken al zwemmend, lopend, klimmend en glijdend door de hele kloof. Ook moesten we van rotsen afspringen. De hoogste die wij hebben gedaan was 30 meter hoog. Wat een adrenaline, echt gaaf. De laatste dagen hebben we op het eiland Camotes en het eiland het eiland Bantayan besteed. Veel gerelaxt op de strandjes. Vandaag, op Do's verjaardag, zijn we met de boot naar twee eilandjes gevaren. Voor de laatste keer nog even de mooie onderzeewereld in ons opgenomen! Bedankt voor alle lieve (verjaardags)berichten!
Fijn weekend allemaal!
Liefs uit de Filipijnen
-
03 Juni 2016 - 12:40
Eem:
Lekker verhaal weer hoor! Van avontuur naar avontuur. En het is nog niet afgelopen ;)
G E N I E T E N!!!!
Kus amy, menno en Jan -
03 Juni 2016 - 12:42
Kitty :
Het is weer een geweldig verhaal jullie maken wel veel mee , en zien ook heel veel .
Hier gaat alles goed veel regen in Nederland ons deel valt nog mee gelukkig.
Veel plezier nog met jullie verdere reis dikke zoen Ruud en kitty -
03 Juni 2016 - 13:25
Marco En Ingrid:
Dus Do, je loopt spontaan een halve marathon en daarna ga je langs bij je werk en 's avonds vieren jullie groot feest. Je benut je tijd wel heeel goed! Fijne dag nog en ook morgen weer, met je neef! En toch ook; een beeetje voorzichtig. Liefs, Marco en Ingrid -
03 Juni 2016 - 17:38
Gerrit Ter Reehorst:
Beste Bas,
hoe is het met jullie? Doe je nog mee met de voetbalpoule? Mooie avonturen wederom.
Geniet ervan en tot gauw ....
Groet Gerrit -
03 Juni 2016 - 19:56
Jan En Kitty:
Gefeliciteerd Do, een verjaardag om nooit te vergeten, tijdens zo'n geweldig avontuur zo ver van huis. Liefs van ons. -
03 Juni 2016 - 22:49
Miranda:
Lieve Do en Bas,
Lekker even helemaal bijgelezen in jullie avontuur, het klinkt allemaal zo gaaf! Wat een top plek Do om je verjaardag te vieren, gefeliciteerd, ook van Frits! Ben benieuwd waar jullie hierna gaan belanden, blijf vooral lekker genieten!
Xxx -
04 Juni 2016 - 09:35
Mireille:
Do en Bas,
Wauw wat een prachtig verslag weer. Wat genieten jullie zeg.
Veel plezier nog verder!! -
04 Juni 2016 - 10:19
Erik, Caroline, Annick & Koen:
Hoi lieve Do en Bas,
Gaaf weer dit alles te lezen. Als ik het zo lees ben ik direct van plan om mijn koffers te pakken, haha!
Wat een geweldige film van die haai, echt super!!
Geniet er nog enorm van en kom heelhuids terug met prachtige verhalen en herinneringen.
Liefs van ons allemaal!
NB: Kermisrun wordt ook weer spektakel en verrassend, maar daar kan ik verder niets over zeggen.... -
06 Juni 2016 - 07:51
Chantal:
Lieve Do en Bas
wat leuk om dit allemaal te lezen! en om met Vincent en Grace samen tussendoor te reizen zo ver van thuis!Blijf genieten, wij genieten met jullie mee.
Veel liefs
Chantal -
08 Juni 2016 - 05:52
Margriet:
Hoi Do, leest als een spannend avonturenverhaal! En tussen de duetjes en het paardrijden en canyonen in gewoon nog ff een halve marathon, -
12 Juni 2016 - 19:19
Marian Van Es:
Lieve Bas en Dominiek, heerlijk om het vervolg van jullie reisverslag te lezen. Knap dat Do heeft mee gedaan aan de halve marathon van Sydney. Eigenlijk verbaasde het me niet eens ha, ha.
Leuk dat filmpje op facebook. Nu komt alles heel dichtbij en kunnen we jullie koppies weer eens in het echt zien.
Hier alles goed. Gisteren met Jolanda naar het de la Mar theater geweest. Is traditie om dat in de zomermaanden te doen. Afra ging ook altijd mee maar die heeft het te druk.
Luitjes, geniet nog lekker verder. Het eind van jullie reis komt in zicht................
Dikke zoen, Marian -
14 Juni 2016 - 22:11
Kees En Ria:
Hoi Bas en Dominiek, Wat maken jullie veel mee en doen/ zien jullie veel mooie dingen!! Nog veel plezier. Kus ons -
28 Juni 2016 - 10:41
Sarah FSQ:
Ey Bas (en Dominiek) hoor en zie alleen maar goede verhalen! In de bloemen mis je niets Bas... ik zou zeggen stay away en enjoy! gr Sarah
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
